قیصر امین پور
سه شنبه
چرا تلخ و بی حوصله ؟
سه شنبه
چرا این همه فاصله ؟
سه شنبه
چه سنگین چه سرسخت، فرسخ به فرسخ
سه شنبه
خدا کوه را آفرید
(زنده یاد قیصر امین پور)
قیصر سه شنبه پر کشید، شانه های شعر لرزید وقتی تلفن های صبحگاهی به صدا در آمد و پیامک ها خبر را زودتر از آنچه انتظار داشته باشید به چهار گوشهء شهر رساندند.
دکتر قیصر امین پور شاعر، منتقد، عضو پیوستهء فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی و استاد ادبیات دانشگاه تهران ساعت 3 بامداد سه شنبه پس از تحمل یک دوره طولانی بیماری ناشی از تصادف سخت چند سال پیش، به دلیل نارسایی قلبی در بیمارستان دی تهران درگذشت.
قیصر که بود؟
قیصر امین پور، دوم اردیبهشت 1338 در گتوند دزفول به دنیا آمد و پس از گذراندن دوران تحصیلات ابتدایی و نظری به تهران آمد تا در رشتهء دامپزشکی تحصیل کند، امادر ادامهء راه به جامعه شناسی و بهد ادبیات تغییر رشته داد.
امین پور از بنیان گذاران حوزهء اندیشه و هنر اسلامی در سال های نخستین انقلاب اسلامی بود، ولی بعدها همراه جمعی از هنرمندان از ادامهء همکاری با این مرکز کنار کشیدو چند سال سردبیر مجلهئ سروش نوجوان شد. وی در اوایل دههء هفتاد همراه چند نفر از دوستانش دفتر شعر جوان و سپس خانهءشاعران را تاسیس کرد و تا پایان عمر از اعضای هیئت مدیرهء آن بود.
امین پور تحصیلات را تا اخذ مدرک دکترای زبان و ادبیات فارسی با دفاع از پایان نامه ای به نام " سنت و نوآوری در شعر معاصر " با راهنمایی دکتر شفیعی کدکنی و همکاری دکتر اسماعیل حاکمی و دکتر تقی پور نامداریان به پایان برد.
از این شاعر، مجموعه های شعر تنفس صبح، در کوچهء آفتاب، آیینه های ناگهان، گلها همه آفتابگردانند، گزینه(توضیح من: شاید هم گزیده)ء اشعار و دستور زبان عشق منتشر شده است. "طوفان در پرانتز" و "بی بال پریدن" مجموعهء نثر های اوست و "منظومهء ظهر روز دهم" ، "مثل چشمه، مثل رود" و "به قول پرستو" از آثار او برای نوجوانان بود، ضمن اینکه امسال کتاب تحقیقی "شعر و کودکی" از وی منتشر شد.
منبع: روزنامهءجام جم چهارشنبه 9 آبان 1386 / شمارهء2134
من هم به نوبهء خودم درگذشت این شاعر بزرگ ایران اسلامی را به همهء فرهنگ دوستان این سرزمین و خانوادهء داغدار مرحوم امین پور تسلیت عرض میکنم.
حرفهای ما هنوز ناتمام
تا نگاه می کنی وقت رفتن است
باز هم همان حکایت همیشگی
پیش از آنکه با خبر شوی
لحظه ی عظیمت تو ناگزیر می شود
آه...ای دریغ و حسرت همیشگی
ناگهان چقدر زود دیر می شود...
" قیصر امین پور"
نه چتر داشتم
خدا رحمتشون کنه